Rys historyczny Międzygórza
Najstarszy zapis dotyczący Międzygórza pochodzi z 1576 roku. Jest w nim wzmianka, że von Tschirnhausowie, właściciele dóbr międzyleskich, posiadają wieś Międzygórze, w której żyje 16 dorosłych osób. Mieszańcy osady trudnili się uprawą ziemi oraz karczowaniem puszczy bukowo – jodłowo – jaworowej, wypalaniem węgla drzewnego oraz wyrobem dziegciu, smoły i potażu.
W czasie wojny trzydziestoletniej, w latach 1618-1648, liczba mieszkańców Międzygórza bardzo szybko wzrastała. Związane było to z faktem, iż ludność miast i wsi śląskich szukała schronienia przed obcymi wojskami oraz przed epidemiami morowego powietrza, które dziesiątkowało mieszkańców, zaś w Międzygórzu było czyste powietrze i woda. Dzięki napływowi ludności ze Śląska, między innymi rzemieślników i ludzi światłych, Międzygórze zaczęło szybko przekształcać się z biednej i zacofanej wsi rolniczej w bogatą wieś rzemieślniczą.
Od 1628 roku zaczęło się powolne zahamowanie rozkwitu Międzygórza, gdyż władze austriackie zabrały do wojska, w latach 1628 – 1630, trzydziestu jeden młodych mężczyzn. W 1631, z powodu głodu i epidemii, w Międzygórzu z 521 osób zostało przy życiu tylko 56.
W 1740 roku król pruski Fryderyk II rozpoczął pierwszą wojnę o Śląsk z Marią Teresą – cesarzową Austrii. Wojna zakończyła się w 1742 roku zwycięstwem Fryderyka II. Cały Śląsk i Hrabstwo Kłodzkie, w tym i Międzygórze, zostało przyłączone do Prus. W 1740 roku rozpoczęto w centrum Międzygórza budowę kościoła cmentarnego pod wezwaniem św. Józefa. Budowę drewnianego kościoła na kamiennej podmurówce ukończono 1742 roku. Obecnie jest to najstarszy budynek w Międzygórzu.
W 1834 roku księżna Marianna Orańska, córka króla zjednoczonych Niderlandów, żona księcia Hohenzollerna z Kamieńca Ząbkowickiego, zakupiła posiadłość „Szczerba”, w skład, której wchodziło także Międzygórze, za 26 tysięcy talarów. Zaraz po zakupie Marianna Orańska przystąpiła do zagospodarowania Międzygórza. Wybudowała drogi łączące Międzygórze ze Stroniem Śląskim i Lądkiem Zdrojem. W 1858 r. wzniosła modrzewiowy dworek myśliwski – obecnie Ośrodek Wypoczynkowy “SABAT”. Międzygórze jest popularną miejscowością letniskową o dużych walorach klimatycznych i wielu atrakcjach turystycznych.